Berlin'deki Türk kökenli babalar Alman Hükümeti'nin planladýðý çocuk bakým parasý uygulamasýna karþý mücadele ediyor. Bunun özellikle çocuklarýn Almanca öðrenmesini olumsuz etkileyeceði düþünülüyor.
Federal Alman Hükümeti, 0-3 yaþ arasýndaki çocuklarýný anaokuluna göndermek yerine evde eðitmek isteyen ailelere, çocuk parasýna ek olarak aylýk 150 euro tutarýnda çocuk bakým parasý ödenmesini planlýyor.

Berlin’in Neukölln ilçesinde yaþayan Türk kökenli babalardan oluþan bir grup, bu planýn uyum sürecine hizmet etmediðini ve yanlýþ olduðunu savunuyor. Ayrýca çoðu ailenin bu parayý çocuklarýnýn eðitimi yerine baþka amaçlar için kullanmasýndan endiþe ediyorlar. Bu nedenle Berlinli Türk babalar, 2013 yýlýndan itibaren yürürlüðe girmesi planlanan çocuk bakým parasý uygulamasýna karþý mücadele ediyor.

Kazým Erdoðan, çocuk bakým parasý planlarýna karþý üç yýl önce Berlin Neukölln’de bir giriþim baþlattý. Türk babalardan oluþan grup, bu plan için ayrýlan 1 milyar 600 milyon euroluk kaynaðýn çocuklarýn yararýna nasýl daha iyi kullanýlabileceði üzerinde kafa yoruyor:

"Burada söz konusu olan bizim sadece göçmen ailelerin çýkarlarýný temsil etmek istememiz deðil. Hayýr, bu toplumsal bir sorundur. Bu, devletin toplumsal ve eðitimle ilgili genel yükümlülükleriyle ilgilidir. Þu anda harcanmasý öngörülen paranýn, sadece göçmen çocuklarýn deðil tüm çocuklarýn geleceðine yapýlmýþ yanlýþ bir yatýrým olduðunun bilincindeyiz.“

Çocuklar haftada 100 kelime öðreniyor

Uzun yýllardýr, göçmen kökenlilerin topluma daha iyi uyum saðlamasý konusunda çalýþmalar yürüten Kazým Erdoðan, politikacýlarýn bu projeyi bir kez daha gözden geçirmeleri için ikna edilmeleri gerektiðini kaydediyor. Erdoðan, göçmen kökenli ailelerin çocuklarýnýn mümkün olduðu kadar erken bir yaþta kreþ ya da anaokuluna baþlamalarýnýn þart olduðunu belirtiyor:

 “Çocuklar bir dili tam olarak iki ya da üç yaþýndayken öðreniyor. Ayrýca bu yaþlar çocuklarýn sosyalleþmesi ve geleceði için çok önemli. Bir çocuk anaokulunda her hafta 100 kelime Almanca konuþursa, bu yýlda 5 bin 200 kelime, iki yýlda da 10 bin 400 kelime eder.”

Eðitim kurumlarýna yatýrým

Neuköllnlü psikologa göre, eðer çocuklar ilk olarak dört yaþýnda anaokuluna baþlar ve aileleri de onlara Almanca öðretecek durumda deðilse, bu kelimeleri öðrenemezler. Ne yazýk ki çoðu göçmen ailede bu durum söz konusu.

Bu nedenle, babalardan oluþan grup, çocuk bakým parasý için ayrýlan kaynaðýn, eðitim kurumlarýna aktarýlmasýný tavsiye ediyor. Bu sayede, kötü durumdaki okullar yenilenebilir ve göçmen kökenli öðretmenler de çalýþtýrýlabilir. Erdoðan, böyle bir yatýrýmýn meyvelerinin 10-15 yýl içerisinde alýnabileceðini belirtiyor.

Göçmenler nasýl yaklaþacaktýr?

Neukölnlü grupta yer alan babalar, bu tarz bir ödemenin özellikle göçmen kökenli ailelere cazip geleceðini ve çocuklarýný anaokullarýndan alacaklarýný düþünüyor. 26 yaþýnda, iki kýz çocuðu babasý Cihat Balaban da ayný görüþte:

“Bu insanlar o zaman, 'Pekâlâ çocuklar evde kalýr, ben de ayda 700-800 Euro alýrým' der. Bazýlarý bunu yapacaktýr. Bu iyi olmaz, çünkü o zaman çocuklar hiçbir þey öðrenemez. Çocuklar anaokuluna gitmeli, diðer çocuklarý, diðer uluslarý tanýmalý, entegre olmalý ya da ufak tefek el iþlerinin nasýl yapýldýðýný öðrenmeli. Ailelerin bunun için evde zamanlarý olduðunu sanmýyorum.“

Anneler de tepkili

Bazý genç anneler de babalarla ayný görüþü paylaþýyor. 6 yaþýnda ikizleri bulunan Nazmiye Haným'ýn çocuklarý þimdi birinci sýnýfa gidiyor. Ýkizlerinin bundan önce iki yýl boyunca anaokuluna gittiðini kaydeden Nazmiye, bundan çok memnun kaldýðýný söylüyor:

“Bu 150 euroluk çocuk bakým parasýný istemiyorum. Evde kalýrlarsa bu, çocuklarýmýn geleceði için iyi olmaz. Ben iyi Almanca konuþamýyorum ancak neticede biz Almanya’da yaþýyoruz. Çocuklarýmýn Almanca öðrenmesi benim için çok önemli. Çünkü bu onlarýn geleceði için þart. Her çocuk haftada 100 kelime Almanca öðreniyor. Eðer bir çocuk bir yýl evde kalýrsa, bu bin kelime eksik öðrenecekler demektir. O zaman gelecekleri için çok önemli bir þey kaybedilir.“

© Deutsche Welle Türkçe Sabine Ripperger / Çeviri: Baþak Sezen
Editör: Murat Çelikkafa
Kaynak