|
Yazar
|
|
Friday, 09 February 2007 |
Ýnsaný insan eden kendi özüdür
Ýnsaný rezil eden de kemci sözüdür
Ayný þeyi yansýtan, kinci tözüdür
Neden bu kadar saldýrgansýn bilemem
Dünyayý tanýrým, bilirim insanlýðý
Ýçimde atarým, büftanca hamlýðý
Yýkmaya çalýþýrým tinde karanlýðý
Neden özün ile gamlý gamlýsýn
Benim ne olduðumu nerden bilirsin
Gördüm gönül gözünü, horca gelirsin
Býrak karmaþayý, dostluk bilinsin
Neden saldýrýda harlý harlýsýn
Durmadan laf vurup, masum olunmaz
Virane gönüllere hançer vurulmaz
Alaycý tavýrlarla menzil alýnmaz
Neden tavýrlarda zorlu zorlusun
Ben özgür beyinliyim görüþüm nettir
Sunmak istediðim özde güzel çiçektir
Zamanýma bu haksýzlýk sözde tüfektir
Neden saldýrganlýðýnla canlý canlýsýn
|
|
Son Güncelleme ( Friday, 09 February 2007 )
|
Þiir 
