|
Yazar
|
|
Monday, 19 February 2007 |
| Kurak giden bir yaz mevsiminde ekin-ekeneðin kurumasýndan korkan köy halký Babaeren'den yaðmur duasýna çýkýlmasýný ister. Durumun hassasiyetini kavrayan babaeren kabul eder, topluluk duanýn yapýlacaðý tepeye doðru yola koyulur. Yol üzerindeki kendi tarlasýnýn kuraklýktan sarardýðýný gören Babaeren içinden "Allahým burasý benim" demekten kendini alamaz. Dunýn ardýndan baþlayan yaðmur sele dönüþür. Dönüþte tarlasýnýn büyük kýsmýnýn erozyona uðradýðýný gören Babaeren hiddetle "sana tarlayý gösteren dürzüde kabahat" demekten kendini alamaz |
|
Fýkralar 
