Menu Content/Inhalt
Anasayfa arrow Şiir arrow Köyüm arrow Þiir arrow Þiir 
HEPSI |0-9 |A |B |C |D |E |F |G |H |I |J |K |L |M |N |O |P |Q |R |S |T |U |V |W |X |Y |Z

AdanZye Þiir Þiir

Köyüm PDF Yazdýr E-posta
Yazar   
Wednesday, 24 May 2006

Rating 3.1/5 (15 votes)

Ne güzel adýn var, keklik ve pýnar 
Anýmsadýkça seni, içim yanar 
Kýþ aylarýnda, derelerin donar 
Her mevsim bir baþka güzelsin köyüm 
 
Daðýn, ovalarýn, girer düþüme 
Engel olamadým akan yaþýma 
Özlem duyarým, yaren yoldaþýma 
Her þeyinle güzelsin caným köyüm 
 
Kýraç topraðýn ve bodur aðacýn 
Süsülük, ahlat, doyumsuz alýcýn 
Kalplerde taþýndý, simgen ve tacýn 
Unutamadým seni caným köyüm 
 
Çobandým daðlarýnda çaldým kaval 
Etrafý daðlýktýr, biçimi oval 
Köyüm için eðer edersen suval 
Sevimli, yemyeþil bir yerdir köyüm 
 
Sürdüm harmanýnda, diþli döveni 
Güler yüzle karþýlardýn geleni 
Bastýn baðrýna, hep deðer vereni 
Ne kadar içtendin sen caným köyüm 
 
Sabanlarla, sürülürdü ekinler 
Daðlarýnda, kenger, çiðdem ve güller 
Baharda, akardý boranca seller 
Kuþburnun, karamýðýn vardý köyüm 
 
Baktým ki maziye, bak geçmiþ kimler 
Yaþamýþ tarihte farklý kavimler 
Kurmaþlar, Dede, Aydýn ve Hasiler 
Senin gerçekliðin bu idi köyüm 
 
Dostluðun içten, insanlarýn sýcak 
Açtýn gelenlere cömertçe kucak 
Bulunurdu evlerde, týrmýk, nacak 
Uzaktýn uygar yaþama can köyüm 
 
Orakla, týrpanla, biçtik ekeni 
Anýmsarým ele batan dikeni 
Köy insaný gibi çile çekeni 
Unutmam yaþadýðýmý ben köyüm 
 
Ne elektriðin vardý, ne yolun 
Ne salonun bulunur, nede holün 
En büyük aracýn elin ve kolun 
Ýþte böyle bir yerdi benim köyüm 
 
Unutmadým, kömbeni, haþýlýný 
Anýmsarým, yolunu, karlý kýþýný 
Hele karþý pýnarýn akýþýný 
Duyumsamamak elimde mi köyüm 
 
Köy odasýndaki akþam sohbeti 
Buðdaydý köyümüzün as nimeti 
Biliniyor pak havanýn kýymeti 
Yeþil mekanýyla güzeldi köyüm 
 
Þimdi tek ev kalmýþ ýssýz mý ýssýz!  
Þu kocaman kentler, densiz mi densiz 
O yemyeþil yerler, kaldý insansýz 
Mecburduk terk ettik seni be köyüm 
 
Var etti koþullar gurbet elleri 
Daha güzel yaþamdý emelleri 
Yaþamýn þartý gitmektir ileri 
Ayný kalmaz hiçbir þey caným köyüm 
 
Okul için yürüdük saatlerce 
Dondururdu soðuðun ince, ince 
Zifir karanlýkta, korkulu gece 
Anýlarým saklý, sende be köyüm 
 
Yýllar olmuþ Zamaným ayrý senden 
Dökülmüþ sözcükler bil ki özlemden 
Kurtulsun insanlar, nefretten kinden 
Varsýn imgemde her zaman can köyüm 
 
08.04.2005  
Son Güncelleme ( Wednesday, 24 May 2006 )
 
< Önceki   Sonraki >