|
Yazar
|
|
Tuesday, 20 February 2007 |
Sütanne Adam evlenir, 10 sene geçer çocuðu olmaz. Yurtdýþýna göreve gider.
Hanýmýndan gelen mektupta hamile olduðu yazýlýdýr. Yurda döndüðünde ise hanýmý doðurmuþtur ama çocuk zencidir.
Hanýmýna sorar:
"Haným ne sizin sülâlede ne de bizim sülâlede zenci deðil, esmer bile yok; bu iþ nasýl oldu?"
Haným:
"Çocuðu doðurduktan sonra sütüm gelmedi mecburen bir sütannesi tuttuk, onun sütünü emdi. Sütanne zenciydi herhalde bu yüzden böyle oldu" der.
Adam ikna olmuþa benzer ama içinde yine de ufak bir kuþku vardýr ve "bunu bilse bilse annem bilir" düþüncesiyle annesine sorar.
Anne:
"Olmaz olur mu oðlum, tabii ki olur. Seni doðurduðumda benim de sütüm gelmemiþti ve inek sütüyle beslemiþtim. Bak boynuzlarýn çýkmaya baþlamýþ bile!"
|
Fýkralar 
