|
Yazar
|
|
Tuesday, 20 February 2007 |
Baþým Belada Siyasal gerginliðin dýþýnda iki toplumun insanlarýnýn arasýndaki sosyo-kültürel farklýlýðýn da büyük boyutlara ulaþtýðý bir dönem de, bir Türk gurbetçisinin evi: Küçük oðlan, akþam üstü okuldan gelmiþ... kapýdan girer girmez:
"Anne!" diye seslenmiþ, "Ben Alman oldum!"
Annesi:
"O nasýl söz? Sakýn bir daha tekrarlama"
"Anne ben Alman oldum. Bugün sýnýfta karar verdik. ben Almaným artýk"
Annesi "sus bakayým" diye tiz perdeden baðýrýrken, babasý da içerden duyup koþmuþ. Bir tokat, bir tokat daha.
Çocuk bir yandan yediði dayaktan korunmaya çalýþýrken, bir yandan da konuþmasýný sürdürüyormuþ:
"Þu dünyanýn iþine bakýn! Alman oldum. Yarým saat sonra Türklerle baþým derde girdi!"
|
Fýkralar 
