Yýllarca, iki kahraman heykeli; biri erkek, biri diþi, birbirlerine bakar durumda parkta dururlarmýþ, ta ki bir gün bir melek cennetten gelene kadar... - "Sizler iyi ve örnek birer heykel oldunuz, bu yüzden ben de size özel bir hediye vereceðim. Yarým saat için sizi canlandýracaðým, siz de bu süre içinde ne isterseniz yapabileceksiniz!" demiþ. Ve melek ellerini çýrpar çýrpmaz heykeller canlanmýþ, birbirlerine biraz utanarak yaklaþmýþlar, ama sonra hýzla parktaki çalýlýklarýn arkasýna koþmuþlar. Kýsa bir süre sonra çalýlýklarýn arkasýndan kikirdeþmeler, kahkahalar duyulmuþ, çalýlar sallanmýþ. Onbeþ dakika sonra, çalýlýklardan çýkmýþlar, ikisinin de yüzünde geniþ bir tebessüm varmýþ. - "Onbeþ dakikaniz daha var!" demiþ melek, gözlerini anlamlý anlamlý kýrparak... Diþi heykelin yüzündeki tebessüm biraz daha yayýlmýþ ve erkek heykele dönmüþ: - "Harika! Ama bu sefer güvercini sen tut, ben pisliyim kafasýna!"