Ava çýkmýþ adam, baþýna gelenleri anlatýyormuþ : -Ormanda ilerlerken, karþýma kocaman bir ayý çýkmaz mý? Çifteyi doðrultacak vakit yok! Silahý bir kenara attýðým gibi baþladým kaçmaya. Fakat ayý peþimde! Benden hýzlý koþuyor. Bir ara ayýnýn sýcacýk nefesini ensemde hissettim. O kadar yaklaþmýþtý. Derken ayýnýn ayaðý kaydý, yere düþtü. Fýrsat bu fýrsat, tabana kuvvet arayý açtým. Ama ayý toparlandý, kalktý, bana yetiþti. Yine nefesi ensemde... Pençesini uzatsa omuzumdan yakalayacak. Allahtan tam o sýrada yine ayýnýn ayaðý kaydý, yere düþtü. Talih bana gülüyor! Hýzýmý arttýrabildiðim kadar arttýrdým, yeniden arayý beþyüz metre kadar açtým. Tanrý sizi inandýrsýn arkadaþlar, ayý yine bana yetiþti. Yine nefesi ensemde... þansa bakýn... ayýnýn tekrar ayaðý kayýp yere düþmez mi? Serüveni dinleyenlerden biri dayanamamýþ: -Sen de çok yürekliymiþsin kardeþim! Hayvan bana üç defa nefesi enseme gelecek kadar sokulsa, çok ayýptýr söylemesi, ben korkumdan altýma ederim. Avcý dönüp ters ters sözünü kesene bakmýþ : -Lafý karýþtýrma yahu! Ayý üç kez neyin üstüne bastý da ayaðý kayýp yere düþtü