Ýlk okul birinci sýnýfta çocuðun biri her gün okula kafa - göz þiþ geliyordu. Öðretmeni bir gün merak edip, "kim dövüyor böyle oðlum seni?" diye sordu.
-Babam dövüyor öðretmenim.
-Niye dövüyor baban yoksa üvey baban mý?
-Hayýr öðretmenim öz babam fakat niye dövdüðünü bende bilmiyorum ben okuldan eve gidiyorum. Çantamý býraktýktan sonra sokaða çýkýp babam iþten gelene kadar arkadaþlarýmla oynuyorum. Babam gelince eve çýkýp yemek yiyioruz, ondan sonrada ben oturup geç saatlere kadar ders çalýþýyorum. Ben ders çalýþýrkende annemle babamda bana bakýyorlar, bakýyorlar, ondan sonrada babam kalkýp beni dövüp yataðýma yatýyor.
Çocuðun anlattýklarýndan öðretmen durumu anlamýþtý. Çocuðun omuzunu tutarak, bak oðlum, bundan sonra okuldan eve gidince, yemeðini yedikten sonra otur dersini bitir ondan sonra arkadaþlarýnlada biraz az oyna. Akþam baban gelincede yemeðinizi yedidkten sonra kafana yorganý çekerkenden uyu. Baban o zaman seni dövmez.
Bir daha dayak yemek istemeyen çocuk öðretmeninin öðütlerini aynen uyguladý. Akþam yemeðinden sonra kafasýna yorganýný çekip yattý.
Anneyle bab oturup bir saat kadar çocuðu seyrettikten sonra birbirlerine bakýp "Uyumuþtur artýk." diye fýsýldaþtýlar. Uyuduðuna iyice kanaat getirdikten sonrada seviþmeye baþladýlar aradan biraz zaman geçmiþtiki kadýn inleyerek,
-Ben geliyorum kocacýðým...
-Bende geliyorum hayatým.
Yorganýn altýnda hala uyumamýþ olan çocuk dýþarda ne olup bittiðini anlayamamýþ, annesi ile babasýnýn bir yere gittiklerini zannederek, yataktab fýrlamýþ.
-Beni býrakýpta nereye gidiyorsunuz.

 Okul/Ogrenci