Kralýn bir atý varmýþ. Bu at çok üzgünmüþ ve hep aðlarmýþ. Atýnýn derdine çare arayan kral, ülkeye haber salýp "atýmýn saðlýðýný yerine getireni zengin ederim" demiþ. Nice doktorlar, paytarlar gelmiþ ama faydasýz.. Olayý duyan Nam-ý Kemal hemen kralýn yanýna gitmiþ: - "Ben bu iþi yaparým" demiþ. Kral: - "Ama nasýl olur, nasýl yaparsýn" demiþ. - "Boþver onu, sen paradan haber ver" demiþ Kemal. Neyse anlaþmýþlar sonunda ve Namýk Kemal atýn yanýna gidip kulaðýna birþeyler fýsýldamýþ. Birden at gülmekten kýrýlmaya baþlamýþ. Namýk Kemal parasýný almýþ, kral da mutlu olmuþ. Aradan 1-2 ay geçmiþ. At gülmekten yemek yiyemiyormuþ. Kral Namýk Kemali tekrar çaðýrmýþ: - "Bu ata birþeyler oldu ama sýkýldým artýk, bunu eski haline getirirsen sana daha çok para veririm" demiþ. Atýn yanýna giden Namýk Kemal kýsa sürede geri dönmüþ. At ise eski halini almýþ ve baþlamýþ hüngür hüngür aðlamaya. Kral dayanamayýp sormuþ: - "Nasýl güldürüp aðlattýn be adam?" - "Ýlk seferde, benimki seninkinden büyüktür, dedim, gülmeye baþladý." - "Ya ikincisinde?" - "Çýkarýp gösterdim."