Yazar
|
Wednesday, 21 February 2007 |
ÞÝMDÝ YALNIZ KALDIM
Bektaþi dalýp gitmiþti. Güzel ve sakin bir havada Tanrýyla baþbaþaydý. Belli ki Tanrý ile halleþiyordu. Onun dalgýnlýðýný izleyen, yakýnýndaki masada oturan merakla sordu:
-Dalmýþ gitmiþsin, kimin kimsen yok mu, yalnýzmýsýn? Daldýðý alemden ayrýlmak zorunda kalan Bektaþi:
-Asýl þimdi yalnýz kaldým,dedi.
|