|
Yazar
|
|
Sunday, 04 March 2007 |
|
Bir imam, bir haham ve bir papaz ormanda geliyorlarmýþ. Bir gölün kenarýna gelmiþler. Hava sýcak mý sýcak. Bakmýþlar çevrede de kimse yok, soyunup göle girmiþler. Çýktýklarýnda bir bakmýþlar ki kýyafetleri ortada yok. Aramýþlar taramýþlar ama bir türlü bulamamýþlar. Sonunda haham "Benim evim ormanýn içinde, biraz ileride. Benim eve gidelim, ben size giyecek bir þeyler veririm" deyince beraber ormanýn içinde anadan üryan hahamýn evine yürümeye baþlamýþlar. Tam eve yaklaþtýklarý sýrada bir grup kadýn belirmiþ. Kaçacak biryerde yok. Papaz hemen þeyini kapatmýþ. Haham da hemen þeyini kapatmýþ iki eli ile. Ýmam ise yüzünü kapatmýþ. Kadýnlar geçtikten sonra hahamla papaz imama neden þeyini kapamadýðýný sormuþlar. Ýmam "Sizi bilmem ama benim cemaatte beni yüzümden tanýrlar, demiþ."
|
Fýkralar 
