Azrail gönderin

Bektaþi yolsuzluktan býkmýþ, ellerini açýp dua etmiþ: “Allah’ým, þu canýmý al da kurtar beni bu sefil dünyadan.” O sýrada yanýndan geçtiði binanýn duvarlarý yýkýlmýþ. Bektaþi canýný zor kurtarmýþ, ellerini havaya kaldýrmýþ: “Allah’ým kýrk yýldan beri ’bana biraz dünyalýk ver’diye sana dua ettim, beni dinlemedin. Þimdi hemen Azrail gönderdin...”