Yaþam ve ölüm iki zýt kutbun çatýþkýsýnda varoluþun gizi saklýdýr.  
Biri diðerine dönüþür. Elma olgunþaþýrken, çekirdeðini de tohuma dönüþtürür. Elma çürür ve onun içinde saklý olan tohum düþer topraða; birleþir minarellerle ve güneþin dönüþtürücü ýþýðý ve doðanýn diðer etkileiryle birleþerek yeniden elma olur. Elma öldü, yeniden elma oldu. Bu devriye, bu döngü tüm varoluþ için geçerlidir. Ölüm bireysel enerjinin bütünsel enerjiye katýlmasýdýr. ölüm bireyin farkýndalýðýdýr. Kendisi olmaktan çýkýp, bütünsel olana katýlýmdýr.  
Ölüm ve yaþam her ikiside doðanýn gerçeðidir. Birisi varsa diðeri mutlaka olacaktýr. Olmasý da çok iyidir. Düþünün bu koþullarda insanýn200 yýl ömür olsa, yaþam ne çekilmez olurdu. Doða bunu da hesap ederek, insanlara ortalama bir yaþ biçmiþtir. Doða'nýn bilinci, doðanýn aklý, sonsuzdur. Ölüm insan aklýnýn, doðanýn aklýyla birleþmesidir.  
Ama yaþam çok deðerlidir. Alýnan nefes, içilen su, yenilen lokma, öpülen sevgilii, konuþan dil, üreten el, düþünen beyin ve paylaþýlýlan duygular...vb. ne kadar güzel. Yaþamý anlamlý kýlan da budur.  
Bir Filiozof mutluluðu aramak için dünyada ki bütün öðretileri, bütün dinleri....vb. incelemiþ, batýdan doðuya dünyanýn her yanýný dolaþmýþ. Gittiði her yerde mutluluðun ne olduðunu yada ne olmadýðýnýn yanýtýný tam olarak bulamamýþ. Bir gün yolu Anadolu'ya düþmüþ. Bir yerden geçerken bir Derviþ'le karþýlaþmýþ.Derviþ elinde çapa, topraða bir þeyler ekiyormuþ. Filozof Derviþin bu eylemini çok önemsemiþ. Filozof Derviþ'e "ben mutluluðun ne olduðunu" arýyorum. Yantýný tam olarak bulmadým demiþ.  
Derviþ Filozofa "MUTLULUK ÜRETMEKTÝR" demiþ. Üreten insan mutludur. Yaþamý dönüþtürür. Üreten insanýn aklýna ölüm hiç gelmez. Ancak birileri öldüðünde ölümü anýmsar.  
Doðada sürekli üretir. Ama ayný zamanda tüketir de. Doðada iyililk, kötülük, güzellik ...gibi deðerler yoktur. Doðada süreklilik ve zorunluluk vardýr. Bu anlamnda üretmek ve üreterek tüketmek doðaya uygun olandýr. O zaman sürekli üretelim.yaþamý anlamlandýralým.  
Öküm ve yaþam birer gerçektir. Ölüm nasýl bir gerçekse yaþam da gerçektir. Alýnan nefes, yenilen yemek,içilen su, öpülen sevgili, paylaþýlan duygulart...vb. hepsi gerçek.  
Yaþadýðýmýz anda ölüm bizden uzaktýr, öldükten sonra da yaþadýðýmýzýn farkýnda olmayacaðýz. O halde yaþamýmýzý ölüm var diye zehir etemeye gerek var mý?  
Yaþasýn YAÞAM!