Ölüm a gülüm 
Söylemek istemez dilim 
Tenimin içindeki tinin 
Uçup gitmesidir ölüm. 
 
Bedenden çýkýp sonsuzluða 
Katýlmak için öz varlýða 
Bilinmeyen gizemlere 
Varýp gitmektir ölüm. 
 
Ölüm a gülüm  
Kalmazmýþ ferim gücüm 
Bedendeki enerjinin 
Özgürleþmesidir ölüm. 
 
Yok olmak deðil ölüm 
Nüvesiyimdir tözün 
Hareketsiz kalýr bedenim 
Bütüne dönmektir ölüm. 
 
Ölüm a gülüm 
Kolay mý söyler dilim 
Bir gün can verir ser’ im 
Kendine dönmektir ölüm. 
 
Yaþam; güneþtir, aydýnlýktýr 
Ölüm; gecedir, karanlýktýr. 
Dünyasal olandan uzaklaþmaktýr 
Kaostur, bilinmeyendir ölüm. 
 
Ölüm a caným 
Durur dolaþan kaným 
Bütünden daðýlýrým 
Farklýlaþmaktýr ölüm. 
 
Seviliyorsa yaþam; ölüm korkutandýr 
Çekiliyorsa çile, sýzý, ölüm yalvartandýr 
Her ölüm; dostuna, acý verendir 
Aðlatan, bayýltan, can sýkandýr ölüm. 
 
Ölüm a ölüm 
Üzülme artýk gülüm 
Bir gün terk eder tinim 
Deðiþim, dönüþümdür ölüm. 
 
Yoktur doðada ölüm; ölüm þekilde deðiþmektir 
Öze dönüp, yeniden yaþama dönmektir 
Deðiþtirip Zamaným’ý; baþkasýna can vermektir 
Son deðil; aslýna dönmek; yeniden doðmaktýr ölüm. 
 
Ölüm a gülüm 
Mekanda varsa yerin 
Zamanda oluþursa tenin 
Yeniden varlaþmaktýr ölüm. 
04.11.2001